Allergikos
Παραδοσιακά, η τροφική αλλεργία αντιμετωπίζεται από την ιατρική με παθητικό τρόπο, δηλαδή με αποφυγή των υπεύθυνων αλλεργιογόνων για κάθε ασθενή και για όσα χρόνια διαρκεί η αλλεργία.
Δεν υπάρχει προληπτική φαρμακευτική αγωγή, ούτε θεραπεία που οδηγεί σε ίαση. Η βασική βοήθεια που μπορεί να παρέχει ο ειδικός ιατρός στην τροφική αλλεργία είναι
* Να διαγνώσει με ακρίβεια την αλλεργία και τα υπεύθυνα τρόφιμα
* Να ενημερώσει τον ασθενή αναλυτικά για τα επικίνδυνα αλλεργιογόνα, τον τρόπο αποφυγής και τους ενδεχόμενους παράγοντες κινδύνου
* Να αναγνωρίσει τους ασθενείς υψηλού κινδύνου για αναφυλακτική αντίδραση
* Να εκπαιδεύσει τον ασθενή στην αναγνώριση της αναφυλακτικής αντίδρασης και τη σωστή χρήση της αυτο-ενιέμενης αδρεναλίνης
* Να εφοδιάσει τον ασθενή με γραπτό πλάνο αντιμετώπισης ενδεχόμενης αντίδρασης μέχρι τη μεταφορά στο νοσοκομείο και
* Να χειριστεί συνυπάρχουσες καταστάσεις, που μπορεί να επιβαρύνουν μια ενδεχόμενη αλλεργική αντίδραση, όπως το βρογχικό άσθμα
Τα τελευταία λίγα χρόνια, παρ ‘όλα αυτά, το τοπίο φαίνεται να αλλάζει. Εκτός από την παραδοσιακή ‘αμυντική’ αντιμετώπιση, έχουν αρχίσει να εισάγονται νέες πρακτικές ‘ενεργητικής’ αντιμετώπισης της τροφικής αλλεργίας, τόσο στην έρευνα όσο και στην καθημερινή πράξη.
Σύμφωνα με το νέο δόγμα, ο κατάλληλα εκπαιδευμένος αλλεργιολόγος μπορεί πλέον να καθοδηγήσει τον αλλεργικό ασθενή σε μια σταδιακά αυξανόμενη λήψη του ίδιου του αλλεργιογόνου, ώστε να ‘απευαισθητοποιηθεί’ ο ασθενής και να μην αντιδρά πλέον στις συνήθεις ποσότητες της αλλεργιογόνου τροφής.
Αυτό μπορεί να γίνει είτε με χορήγηση θερμικά επεξεργασμένης τροφής (όπως στην περίπτωση του ψημένου γάλακτος και αυγού), είτε με την αυτούσια τροφή (καταρχήν εφαρμόζεται στο γάλα, αλλά ακολουθούν πρωτόκολλα και για άλλες τροφές), ενώ προϋποτίθεται συνεχής χορήγηση του τροφίμου, ώστε να συντηρείται η κατάσταση απευαισθητοποίησης.
Είναι ευνόητο ότι η ενεργητική αντιμετώπιση της τροφικής αλλεργίας δεν ενδείκνυται για όλους τους ασθενείς. Προϋποτίθεται άριστη συνεργασία, συχνή επικοινωνία και διαρκής καθοδήγηση από τον αλλεργιολόγο, ενώ τα ανταγωνιστικά πρωτόκολλα απευαισθητοποίησης διενεργούνται αποκλειστικά σε τριτοβάθμια νοσοκομεία για λόγους ασφάλειας.
