Πόσο κοστίζει η τροφική αλλεργία;

Αν κάποιο παιδί έχει τροφική αλλεργία, είναι αναγκασμένο να αποφεύγει τη συγκεκριμένη τροφική ομάδα, για παράδειγμα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα σιτηρά ή τους ξηρούς καρπούς. Από την άλλη, φάρμακα για χρόνια προφύλαξη δεν υπάρχουν. Θα έλεγε, λοιπόν, κανείς ότι η τροφική αλλεργία μπορεί μεν να είναι επικίνδυνη, αλλά τουλάχιστον δεν έχει λόγο να είναι ‘ακριβή’ υπόθεση.

Λάθος.

Σύμφωνα με μια πολύ πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο JAMA Pediatrics το Σεπτέμβριο του 2013, η τροφική αλλεργία ‘χρεώνει’ ετησίως τον προϋπολογισμό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά ένα ποσό της τάξης των 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Για όσους προσπαθείτε να αναλογιστείτε τι σημαίνει ένα τέτοιο νούμερο: αν η Ελλάδα είχε αυτά τα χρήματα, δε θα είχαμε ανάγκη το τελευταίο μνημόνιο!

Και σκεφτείτε ότι το ποσό αφορά το κόστος της παιδικής τροφικής αλλεργίας στη διάρκεια ενός μόνο έτους, είτε αυτό επιβαρύνει απευθείας την οικογένεια είτε εμμέσως τους φορολογούμενους.

Οι ερευνητές από το Σικάγο υπολόγισαν ότι τα άμεσα ιατρικά κόστη – αυτά δηλαδή που καταλήγουν σε αμοιβές ιατρών, έξοδα νοσηλειών ή επισκέψεων στα Επείγοντα – ξεπερνούν τα 4 δις δολάρια, καθώς η τροφική αλλεργία έχει φτάσει να αφορά πια το 8% του παιδικού πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το πρωτοποριακό στοιχείο της μελέτης, όμως, είναι ότι επιχειρήθηκε να αποτιμηθεί για πρώτη φορά το έμμεσο κόστος της παιδικής τροφικής αλλεργίας, αυτό δηλαδή που δεν καταγράφεται στα επίσημα στατιστικά βιβλία του κράτους, και που φαίνεται να αποτελεί ένα πενταπλάσιο, συγκριτικά, βάρος στην οικογένεια.

Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι το κόστος του να μεγαλώσει ένα παιδί είναι κατά 30% αυξημένο για μια οικογένεια, αν το παιδί αυτό πάσχει από τροφική αλλεργία. Τόσο γιατί τα αλλεργιογόνα τρόφιμα θα χρειαστεί να υποκατασταθούν, συνήθως από ακριβότερα υποαλλεργικά προϊόντα, αλλά και γιατί διάφορες άλλες συνθήκες της καθημερινής ζωής απαιτούν πολλές φορές τροποποίηση: από την επιλογή ασφαλέστερου, όσον αφορά στην έκθεση στο αλλεργιογόνο, σχολείου/κατασκήνωσης για το παιδί, μέχρι την ανάγκη απασχόλησης τρίτου ανθρώπου που θα προσέχει το παιδί, αλλά και την απώλεια εργατοωρών των γονέων σε πολλά επίπεδα. Αν σκεφτεί κανείς ότι περίπου το 40% από αυτά τα παιδιά έχουν βιώσει μία ή περισσότερες απειλητικές για τη ζωή απρόβλεπτες αντιδράσεις, είναι λογικό ένας τουλάχιστον από τους γονείς να αναγκάζεται να δουλεύει σε μειωμένο βαθμό ή σε λιγότερο ανταγωνιστικές θέσεις, ώστε να μπορεί να βρίσκεται κοντά στο παιδί αν βρεθεί η ανάγκη.

Όπως σημειώνουν οι ερευνητές ως κατακλείδα, η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας αφήνει τη σφραγίδα της στη ζωή της οικογένειας. Και αν μέχρι τώρα ήταν κυρίως γνωστές οι ιατρικές, ψυχοσυναισθηματικές, και κοινωνικές συνέπειες της χρόνιας αυτής νόσου, αναδεικνύονται πια και οι οικονομικές προεκτάσεις, ως μια επιπλέον πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες με τροφική αλλεργία.

5/5 - (3 votes)
Print Friendly, PDF & Email