Allergikos
Μια νέα μελέτη στην οποία συμμετείχαν πάνω από 600 παιδιά δείχνει ότι τα βρέφη που καταναλώνουν συχνά και τακτικά προϊόντα φιστικιών πριν από την ηλικία των 11 μηνών, έχουν μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν αλλεργίας στα φιστίκια.
Οι γονείς με παιδιά που έχουν αλλεργία στα φιστίκια βρίσκονται σε αδιάκοπη εγρήγορση για το φαγητό που καταναλώνουν τα παιδιά τους
Πρόκειται για την πρώτη εμπεριστατωμένη κλινική μελέτη που αποδεικνύει ότι η κατανάλωση ενός τροφίμου είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για την πρόληψη της αλλεργία σε αυτό. Η «κλασσική άποψη» ότι τα παιδιά (ή και οι έγκυες μητέρες) πρέπει να αποφεύγουν τα φιστίκια, για να μην αναπτύξουν αλλεργία σε αυτά φαίνεται ότι ανατρέπεται πλήρως.
Το ποσοστό των τροφικών αλλεργιών έχει αυξηθεί σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες. Η αλλεργία στους ξηρούς καρπούς και συγκεκριμένα στο φιστίκι είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Περίπου το 1-3% των παιδιών στις ΗΠΑ, τη Δυτική Ευρώπη και την Αυστραλία, παρουσιάζουν ευαισθητοποίηση στο φιστίκι ενώ η συγκεκριμένη αλλεργία έχει αυξητικές τάσεις στην Ασία και στην Αφρική. Αποτελεί το κύριο αίτιο θανάτου από αναφυλαξία και γι’ αυτό, στο πεδίο της τροφικής αλλεργίας, είναι το πιο συχνά ελεγχόμενο αλλεργιογόνο. Νεώτερα δεδομένα για τη θεραπεία της αναφέρονται σε πρόσφατο άρθρο του allergikos, εδώ
Η αλλεργία στα φιστίκια συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Είναι πολύ «ανθεκτική αλλεργία» και σπανίως ξεπερνιέται με την πάροδο του χρόνου.Μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης έχουν τα παιδιά με οικογενειακό ιστορικό αλλεργίας σε φιστίκια, αυτά που έχουν έκζεμα ή αλλεργία στο αυγό.
Η κατανάλωση φιστικιών από παιδιά με αλλεργία σε αυτά μπορεί να οδηγήσει σε δυνητικά θανατηφόρο αναφυλαξία . Η συνεχής αυτή απειλή αποτελεί ένα βαρύ φορτίο για τους πάσχοντες και τις οικογένειές τους, οι οποίοι βρίσκονται σε αδιάκοπη επαγρύπνηση σχετικά με το φαγητό των παιδιών τους.
Σε αντίθεση με τα παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα παιδιά στο Ισραήλ συχνά τρέφονται με προϊόντα φιστικιών από πολύ νωρίς Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά στο Ισραήλ έχουν μικρότερα ποσοστά αλλεργίας σε αυτά
Η παρατήρηση αυτή σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα Εβραίοπουλα παρόμοιας καταγωγής που ανατράφηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αυξημένα ποσοστά αλλεργίας στο φιστίκι, οδήγησαν στο σχεδιασμό μιας κλινικής μελέτης.
Η μελέτη εκπονήθηκε από το King College του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο και υποστηρίζεται από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID) των ΗΠΑ.
Η έρευνα αυτή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εισαγωγή προϊόντων φιστικιών στο διαιτολόγιο των βρεφών που είχαν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν αλλεργία στο φιστίκι ήταν ασφαλής και είχε ως αποτέλεσμα μια ποσοστιαία μείωση άνω του 80% στην επακόλουθη ανάπτυξη της αλλεργίας.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Αλλεργίας, Άσθματος και Ανοσολογίας στο Χιούστον, και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό New England Journal of Medicine.
Η δημοσίευση αφορά μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη έρευνα στην οποία συμμετείχαν 640 βρέφη ηλικίας 4-11 μηνών και των οικογενειών τους Τα παιδιά αυτά αξιολογήθηκαν ως «υψηλού κινδύνου» για ανάπτυξη αλλεργίας σε φυστίκια.Τα βρέφη τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα, οι οικογένειες των παιδιών κλήθηκαν να δώσουν στα παιδιά τους προϊόντα φιστικιών τρεις φορές την εβδομάδα ή περισσότερο. Στην άλλη ομάδα ζητήθηκε η πλήρης αποφυγή φιστικιών ή προϊόντων τους μέχρι την ηλικία των 5 ετών.98% των παιδιών ολοκλήρωσαν τη μελέτη και αξιολογήθηκαν σε ηλικία 5 ετών.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι λιγότερο από το 1% των παιδιών που έλαβαν προϊόντα φιστικιών παρουσίαζε αλλεργία στα φιστίκια στην ηλικία των 5 ετών, σε σύγκριση με το 17,3% των ατόμων που απέφυγαν προϊόντα φιστικιών σε αυτό το διάστημα.
στατιστικη συγκριση ομάδων κατανάλωσης και αποφυγής
Η στατιστική ανάλυση δείχνει ότι υπάρχει μια ισχυρή προστατευτική επίδραση από την εισαγωγή της κατανάλωσης φυστικιών νωρίς στη ζωή .
Το συνολικό ποσοστό της αλλεργίας στα παιδιά που έλαβαν τα προϊόντα φιστικιών ήταν 3,2% σε σύγκριση με 17,2% στην ομάδα της αποφυγής.
Αυτό μεταφράζεται σε μείωση κατά 80% του ποσοστού της αλλεργία στα φιστίκια.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι στην ομάδα που κατανάλωνε φυστίκια, η πρώιμη εισαγωγή των τροφών αυτών ήταν καλά ανεκτή και ασφαλής.
Σ τα παιδιά δεν δόθηκαν ολόκληρο φιστίκια – λόγω του κινδύνου πνιγμού – τους δόθηκαν ψημένα σνακ που περιέχουν 50% φιστίκια
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι:
«Η έγκαιρη εισαγωγή αραχίδων μείωσε σημαντικά την συχνότητα της ανάπτυξης της αλλεργίας σε φιστίκια μεταξύ των παιδιών που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για αυτή την αλλεργία”
Τα αποτελέσματα αυτά αμφισβητούν την ιδέα ότι τα τρόφιμα θα πρέπει να αποφεύγονται νωρίς στη ζωή για την πρόληψη της αλλεργίας.
Για πολλά χρόνια, οι κατευθυντήριες γραμμές για τη δημόσια υγεία και ομοφωνίες επιστημονικών οργανισμών παιδιάτρων και αλλεργιολόγων ήταν ότι πρέπει να αποφεύγουμε να δίνουμε στα βρέφη προϊόντα όπως τα φιστίκια που μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες.
Πολύ πριν τη δημοσίευση της παραπάνω μελέτης οι συγγραφείς του allergikos.gr «προφητικά» έγραφαν
«Ακούγεται παράδοξο, αλλά δεν είναι: στην πραγματικότητα, αν εξαιρεθεί το πρώτο 4μηνο της ζωής, όπου το γαστρεντερικό σύστημα φαίνεται να είναι πράγματι ανώριμο, η τακτική κατανάλωση ενός τροφικού αλλεργιογόνου όχι μόνο δεν προκαλεί αλλεργία, αλλά προστατεύει. . Αυτό συμβαίνει γιατί το γαστρεντερικό σύστημα κατά κανόνα παράγει φιλικά, προστατευτικά αντισώματα για κάτι που τρώμε. Αντίθετα, το δέρμα, και ειδικά αυτό που πάσχει από ατοπικό έκζεμα (όπως στα βρέφη με αλλεργική προδιάθεση) έχει αποδειχθεί ότι είναι σε θέση να ‘γεννήσει’ αλλεργικά αντισώματα απέναντι σε τροφικά αλλεργιογόνα που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα του σπιτιού, στο βρεφικό κρεβατάκι, ή ακόμα και στα χέρια των γονιών. Κατά συνέπεια, όσο περισσότερο αργήσει κανείς να ‘γνωριστεί’ με το φυσιολογικό τρόπο (δηλαδή τρώγοντάς το) με ένα τρόφιμο, τόσο αυξάνει την πιθανότητα να ‘παραγνωριστεί’ δια της επαφής με το ατοπικό δέρμα, να αναπτύξει αλλεργία, και να την εκδηλώσει όταν πια αποφασίσει ότι έφτασε η ώρα να δοκιμαστεί η τροφή» Διαβάστε αναλυτικά εδώ
Ένα από τα ερωτήματα που η συγκεκριμένη ή άλλες έρευνες πρέπει να διερευνήσουν είναι κατά πόσο η προστασία αυτή είναι συνεχής και συνεχίζει να διατηρείται ανεξάρτητα από την κατανάλωση των φιστικιών
