Παρότι σχεδόν κάθε τρόφιμο μπορεί να είναι αίτιο τροφικής αλλεργίας, στην πράξη λίγες ομάδες τροφίμων ευαισθητοποιούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών:
- Το αγελαδινό γάλα, που προκαλεί αλλεργία σχεδόν αποκλειστικά σε παιδιά. Η νόσος έχει καλή πρόγνωση, καθώς υποχωρεί πριν τη σχολική ηλικία στις περισσότερες περιπτώσεις. Παρ’ όλα αυτά, συνεπάγεται την αυστηρή αποφυγή όλων των γαλακτοκομικών προϊόντων, καθώς και το γάλα των υπολοίπων θηλαστικών, όπως του κατσικίσιου ή του πρόβειου.
- Το αυγό, που επίσης είναι αίτιο αλλεργίας της παιδικής κυρίως ηλικίας και δημιουργεί προβλήματα λόγω της σχεδόν καθολικής ύπαρξης ποσοτήτων πρωτεΐνης αυγού στη ζαχαροπλαστική και σε πλήθος συσκευασμένων προϊόντων προς κατανάλωση.
- Τα σιτηρά έχουν πολυάριθμα αλλεργιογόνα, με αποτέλεσμα να προκαλούν συχνά βαριές αντιδράσεις. Εκτός αυτού, η αλλεργία στο σιτάρι αντανακλάται και στα υπόλοιπα δημητριακά (βρώμη, σίκαλη, κριθάρι), επιφέροντας ευρείς αποκλεισμούς στο διαιτολόγιο του ασθενούς. Παρ’ όλα αυτά, συχνά αποδράμει πριν την ενηλικίωση.
- Άλλο σημαντικό αλλεργιογόνο είναι η πρωτεΐνη του ψαριού, που προκαλεί διασταυρούμενες αλλεργικές αντιδράσεις σε πολλά είδη ιχθύων, όχι όμως και στα υπόλοιπα θαλασσινά (οστρακόδερμα και μαλάκια). Αλλεργία της παιδικής ηλικίας με επίμονη διαδρομή, συνήθως για δεκαετίες ή και ισόβια.
- Τα θαλασσινά (πλην ψαριού) είναι από τις λίγες ομάδες αλλεργιογόνων που προκαλούν νόσο συχνότερα σε ενήλικες από ό,τι σε παιδιά. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος είναι η γαρίδα, με αλλεργιογόνα ακόμα και απειλητικά για τη ζωή λόγω της βαρύτητας των αντιδράσεων που προκαλούν.
- Το ροδάκινο είναι ένα σημαντικό αλλεργιογόνο για τη Μεσόγειο, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη ποσότητα αλλεργιογόνου στη φλούδα, με αποτέλεσμα η αλλεργία συχνά να περνά απαρατήρητη από άτομα που καταναλώνουν το ροδάκινο ξεφλουδισμένο. Λόγω όμως της ευρύτατης διασταυρούμενης αντιδραστικότητας (αντανάκλασης της αλλεργίας σε συγγενικά είδη), η αλλεργία στο ροδάκινο είναι αίτιο συμπτωμάτων σε έναν απρόβλεπτο αριθμό φρούτων (μήλο, αχλάδι, μπανάνα, δαμάσκηνο, σταφύλι, κεράσι), λαχανικών (λάχανο, ντομάτα, πράσινα λαχανικά), σπόρων (σουσάμι, μουστάρδα), ξηρών καρπών και οσπρίων. Ευτυχώς, τα συμπτώματα είναι κατά κανόνα ήπια, με σποραδικές όμως αναφυλακτικές αντιδράσεις.
Τέλος, οι ξηροί καρποί, παρά την θαυμάσια διατροφική τους αξία, αποτελούν το αίτιο της βαρύτερης τροφικής αλλεργίας στον άνθρωπο. Κατά κανόνα πολυετής αλλεργία, με συχνή διασταυρούμενη αντιδραστικότητα μεταξύ των διαφόρων ξηρών καρπών, προκαλεί σημαντική έκπτωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών λόγω του φόβου αναφυλακτικής αντίδρασης και των επακόλουθων αυστηρών περιορισμών στο διαιτολόγιο. Με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη τροφή, οι ξηροί καρποί αποτελούν το σημαντικότερο αίτιο θανατηφόρων αλλεργικών αντιδράσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.