ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Στην ιατρική, η λήψη ιστορικού και η κλινική εξέταση από τον ιατρό αποτελούν θεμέλιους λίθους στην προσπάθειά του να αξιολογήσει τα συμπτώματα του ασθενή και να διαμορφώσει ένα διαφοροδιαγνωστικό πλάνο. Αυτό είναι ιδιαίτερης σημασίας στην ειδικότητα της Αλλεργιολογίας όπου από το ιστορικό προκύπτουν πολλές σημαντικότατες λεπτομέρειες. Αυτές τις λεπτομέρειες ο ιατρός οφείλει να τις εκμαιεύσει από τον ασθενή, να τις αναζητήσει και να τις αξιολογήσει ανάλογα. Δεν είναι τυχαίο ότι η επίσκεψη στον Αλλεργιολόγο διαρκεί πολύ περισσότερο από ότι σε άλλες ειδικότητες. Από την άλλη πλευρά και ο ασθενής θα πρέπει να έχει όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα των συμπτωμάτων του.

Έτσι, ο ιατρός θα του ζητήσει να περιγράψει το είδος των συμπτωμάτων (π.χ. καταρροή, φτερνίσματα ή μπούκωμα από τη μύτη, βήχα, σφύριγμα ή δύσπνοια από τους πνεύμονες, δάκρυα ή φαγούρα από τα μάτια κ.λπ.). Θα αναζητήσει ενδεχόμενους εκλυτικούς παράγοντες αυτών των συμπτωμάτων (π.χ. έκθεση σε υγρασία ή τη σκόνη του σπιτιού, αλλαγή θερμοκρασίας, άσκηση ή ιογενή συνδρομή, λήψη συγκεκριμένης τροφής ή φαρμάκου κ.ά.) καθώς και την εποχή του χρόνου που τα συμπτώματα αυτά είναι χειρότερα (την άνοιξη, το χειμώνα ή ολοετώς). Πολύ σημαντικό είναι το περιβάλλον όπου ζει ο ασθενής, το εσωτερικό οικιακό, το εξωτερικό αλλά και ο χώρος εργασίας. Η παρουσία άλλων νόσων και η ενδεχόμενη φαρμακευτική αγωγή, το οικογενειακό ιστορικό καθώς και το ατομικό αναμνηστικό επίσης παρέχουν σημαντικότατη πληροφορία. Η αναζήτηση όλων των παραπάνω, αλλά και πολλών άλλων, βοηθάει στην ορθή προσέγγιση του προβλήματος που είναι απαραίτητη για την ορθή θεραπεία. Επιπλέον όμως συμβάλλει στο χτίσιμο της σχέσης ιατρού-ασθενούς η οποία έχει αποδειχθεί ότι παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη βέλτιστη αντιμετώπιση.

Όλα αυτά, όμως, σχεδόν ποτέ δεν αρκούν. Στη συνέχεια, ο Αλλεργιολόγος θα χρησιμοποιήσει και θα επιλέξει μεταξύ πολλών και διάφορων «εργαλείων». Οι δερματικές δοκιμασίες και οι αιματολογικές εξετάσεις θα του επιτρέψουν να βρει τον ειδικό αλλεργιολογικό παράγοντα που προκαλεί τα συμπτώματα. Οι δοκιμασίες αναπνευστικής λειτουργίας θα επιβεβαιώσουν (ή όχι) την ύπαρξη ρινίτιδας ή άσθματος και κυρίως θα βοηθήσουν στην ορθή παρακολούθηση της φαρμακευτικής αγωγής. Οι δοκιμασίες πρόκλησης δίνουν τη λύση σε αβέβαιες περιπτώσεις ή όταν επιθυμείται η εισαγωγή κάποιας πιθανώς αλλεργιογονικής τροφής. Αυτά, και μερικά ακόμα, περιγράφονται λεπτομερέστερα παρακάτω.

2.7/5 - (3 votes)
Print Friendly, PDF & Email