ΕΡΩΤΗΣΗ: Είμαι 20 ετών και κλείνω σε ένα μήνα έναν χρόνο από την πρώτη διάγνωση της αλλεργίας μου η οποία παραμένει αναπάντητη. Αρχικά απευθύνθηκα σε δερματολόγο ο οποίος έκανε διάγνωση για ακάρεα και ακολούθησα την ανάλογη θεραπεία με αντιισταμινικά και κρέμες Όμως, ενώ όλα έμπαναν σε τροχιά, δύο εβδομάδες μετά το τέλος, κι ενώ τα συμπτώματα είχαν εξαφανιστεί, η εμφάνιση αγγειοιδήματος με κλόνισε. Τη δεύτερη φορά το αντιμετωπίσαμε ως χρόνια αλλεργία. Κάνοντας εξετάσεις αίματος, θυροειδούς και τα λοιπά, δε βρέθηκε κάποιο πρόβλημα που θα πυροδοτούσε αλλεργία. Έτσι το μεγαλύτερο άγχος μου ήταν ψυχολογικό μέχρι να συνηθίσω να ζω με αυτό. Εν τω μεταξύ, έπαιρνα και παίρνω αντιισταμινικά. Τον χειμώνα με τις συνεχείς μεταπτώσεις θερμοκρασίας και την πνιγηρή υγρασία το πρόβλημα οξυνόταν. Τα φάρμακα ήταν πιο συχνά και τα αγγειοιδήματα επίσης. Mετά το τέλος της εξεταστικής που και οι υποχρεώσεις υποχώρησαν είδα ότι τα συμπτώματα και η δοσολογία μειωνόταν.Παίρνω κάθε δύο μέρες ένα αντιισταμινικό, μπορεί και τρεις. Τις τελευταίες μέρες το μείωσα στο μισό το διήμερο, αλλά και πάλι φοβάμαι αν κάποια άλλη δερματική μου πάθηση (έβγαλα κάποια σπυράκια ανάμεσα στα δάχτυλα και ξηρό δέρμα που σκάει) μπορεί να προέρχεται από παρενέργεια. Τέλος, δεν μπόρεσα να ελέγξω τον ορό μου, όπως περιγράφεται σε ένα κείμενο σας, δηλαδή τεστ αυτόλογου ορού, γιατί δε μπορώ να μείνω 4 μέρες χωρίς αντισταμινικο. Η αυπνία τουλάχιστον αποτρέπεται αλλά κι αυτό λόγω μιας εξάρτησης με το φάρμακο που φοβάμαι περισσότερο. Θέλω να σας ρωτήσω τόσο για τις παρενέργειες των αντιισταμινικών, όσο και για το τεστ ορού.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Ευχαριστούμε για την επικοινωνία.

Από την περιγραφή των συμπτωμάτων σας καταλαβαίνω ότι έχετε διαγνωσθεί με χρόνια κνίδωση.

Πρόκειται πράγματι για νόσο πολλές φορές επίμονη, με συνήθως άγνωστη αιτιολογία (κάτι που οφείλεται και στον περιορισμένης ευαισθησίας διαγνωστικό έλεγχο που γίνεται κατά κανόνα από μη ειδικούς ιατρούς) και ανάγκη χρόνιας αγωγής. Ανακινείτε πολλά θέματα που απασχολούν τους ασθενείς με χρόνια κνίδωση:

1. το θέμα των αντιισταμινικών. Πρόκειται για πολύ ασφαλή φάρμακα, που μπορούν να λαμβάνονται επί μακρόν χωρίς ουσιαστικά προβλήματα. Δεν υπάρχει θέμα εξάρτησης από τα συγκεκριμένα φάρμακα, το θέμα αυτό δε θα πρέπει να σας προβληματίζει. Αντίθετα, το γεγονός ότι λαμβάνετε μόλις ένα χάπι μέρα παρά μέρα υποσημαίνει ότι η βαρύτητα της νόσου σας είναι μικρή.

2. το ψυχολογικό θέμα. Όταν ένα νόσημα είναι χρόνιο, με πολλές φορές μερική απάντηση στα φαρμακευτικά σκευάσματα, προκαλεί ψυχολογική επιβάρυνση η οποία με τη σειρά της έχει δειχθεί ότι επιδεινώνει τα συμπτώματα. Πρόκειται δηλαδή για ένα φαύλο κύκλο που είναι αρκετά δύσκολο να “σπάσει”. Αν μπορέσετε να ελέγξετε το φόβο/αρνητική προδιάθεσή σας θα κάνετε ένα σημαντικό βήμα προς την οριστική λύση.

3. το test αυτόλογου ορού. Πρόκειται για ένα test που υποδηλώνει την αυτοάνοση φύση της χρόνιας κνίδωσης κάτι που με τη σειρά του συνήθως σημαίνει επιμονή των συμπτωμάτων και ενδεχομένως μικρότερη απάντηση στην αντιισταμινική αγωγή. Επί της ουσίας, όμως, δεν είναι απόλυτη απαραίτητη η τέλεσή του.

Ειδικά στην περίπτωσή σας, δε γνωρίζω αν έχετε ελεγχθεί για το ενδεχόμενο παρασίτωσης (συχνό αίτιο χρόνιας κνίδωσης που αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά). Επίσης θα πρέπει να ξέρετε ότι το αγγειοοίδημα δεν υποδηλώνει επιβάρυνση της κατάστασης – πρόκειται ουσιαστικά για εμφάνιση πομφών στο εξαιρετικά ευαίσθητο δέρμα των βλεφάρων, των χειλέων ή των αυτιών. Αντίθετα, τα ευρήματα από τα χέρια σας περισσότερο μοιάζουν με δυσιδρωσικό έκζεμα, μια άλλη δερματολογική κατάσταση που δεν σχετίζεται με τη χρόνια κνίδωση και η οποία χρήζει ειδικών κορτιζονούχων αλοιφών. Τέλος, εφόσον η κνίδωσή σας επιμένει επί τόσο διάστημα, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο της ενέσιμης αντιμετώπισης με ομαλιζουμάμπη, ένα εξαιρετικά σύγχρονο, ασφαλές και αποτελεσματικό φάρμακο που κατά κανόνα αντιμετωπίζει πλήρως τα συμπτώματα. Θα σας πρότεινα όλα τα παραπάνω να τα συζητήσετε και με τον αλλεργιολόγο σας.

ΥΓ. Σημείωση allergikos.gr: Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις του κοινού σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν την εξατομικευμένη ιατρική προσέγγιση και αντιμετώπιση