Allergikos
Οι νέοι βιολογικοί παράγοντες που στοχεύουν στα ηωσινόφιλα θα αποδειχθούν χρήσιμοι στη διαχείριση του σοβαρού άσθματος;
Ο Δρ O’Byrne υπέρμαχος του “Ναι” τονίζει ότι υπάρχουν πολλά εμπόδια για τη φροντίδα του άσθματος, συμπεριλαμβανομένης της κακής συμμόρφωσης των ασθενών με τα φάρμακα συντήρησης, διάφορες συννοσηρότητες που μπορούν να εμποδίσουν τον έλεγχο του άσθματος (ρινοκολπίτιδα, αλλεργική βρογχοπνευμονική ασπεργίλλωση, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση , παχυσαρκία, βρογχεκτασίες, δυσλειτουργία των φωνητικών χορδών, το κάπνισμα, ψυχοπαθολογία, επαγγελματική έκθεση), καθώς και λανθασμένη διάγνωση. Ακόμη και με τη βελτίωση των θεμάτων αυτών, 5-8% των ασθματικών παραμένουν ανεπαρκώς ελεγχόμενοι. Είναι αυτή η ομάδα των ασθενών που έχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών παροξύνσεων του άσθματος και που τελικά μεταφράζεται σε άγχος και νοσηρότητα για τον ασθενή αλλά και οικονομική επιβάρυνση στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι έως και το 50% των ασθενών με σοβαρό άσθμα συνεχίζει να έχει αυξημένα ηωσινόφιλα πτυέλων παρά τη χρήση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών. Έτσι, η ανάπτυξη βιολογικών παραγόντων που στοχεύουν στον έλεγχο της εμμένουσας ηωσινοφιλικής φλεγμονής των αεραγωγών, παρά τη χρήση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών, θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμη για τη διαχείριση του άσθματος. ‘Αλλωστε οι μελέτες έχουν δείξει ότι μπορούν να μειώσουν τις σοβαρές παροξύνσεις έως και κατά 50% ή περισσότερο. Έτσι, ο Δρ O’Byrne καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, αν και το κόστος των θεραπειών αυτών είναι υψηλό, στην πραγματικότητα, όταν χρησιμοποιούνται σωστά θα μπορούσαν να επιφέρουν εξοικονόμηση λόγω της μείωσης των παροξύνσεων.
Την αντίθετη άποψη υποστηρίζει ο Δρ Barnes PJ, τονίζοντας ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών με σοβαρό-δύσκολο άσθμα, ο ανεπαρκής έλεγχος είναι συνέπεια της κακής συμμόρφωσης στην αγωγή και ότι η υποομάδα με πραγματικά δύσκολο άσθμα δεν έχει τον φαινότυπο του ηωσινοφιλικού άσθματος αλλά ουδετεροφιλικό ή ολιγοκυτταρικό άσθμα. Στην επιχειρηματολογία του, σημειώνει ότι το σύστημα υγείας δεν μπορεί να “αντέξει” το οικονομικό βάρος των βιολογικών παραγόντων ως λύση για τη μη συμμόρφωση και επισημαίνει περαιτέρω ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο το NICE δεν έχει εγκρίνει το mepolizumab για λόγους κόστους-αποτελεσματικότητας. Προτείνει, επίσης, ότι θα πρέπει να βρούμε καινοτόμους τρόπους για να βελτιωθεί η συμμόρφωση και ότι οι νέες θεραπείες θα πρέπει να προσανατολιστούν προς την κατεύθυνση του μη ηωσινοφιλικού φαινότυπου σοβαρού άσθματος.
Η συζήτηση αυτή ήταν σίγουρα μια σύγκρουση τιτάνων και αξίζει να διαβαστεί στο σύνολό της.
